ԴԻՄԱԿԱԼ կամ ԴԻՄԱԿԱՅ ԼԻՆԵԼ. ԴԻՄԱԿԱՅԻԼ. ἁνθίστημι, ὐπόστημι resisto, adversor, sustineo Զդէմ ունել. ընդդէմ կալ. տոկալ. որ եւ ԴԻՄԱԿԱՑ ԼԻՆԵԼ. դէմ դնել, կայնիլ.
Մեք ոչ կարեմք լինել դիմակալ նմա։ Դիմակալ եղեւ թշնամեաց ազգի նոցա. (՟Ա. Մակ. ՟Ե. 40։ ՟Ժ՟Դ. 29։)
Դիմակայ բազմութեանն լինել. (Յհ. կթ.։)
Աննահանջ արութեամբ դիմակայեալ. (Մագ. ՟Ի՟Է։)